Koagulować

Koagulat to miękka, spójna struktura. Powstaje z drobno rozproszonych cząstek, które wiążą się ze sobą w wyniku procesów fizykochemicznych.

W przeciwieństwie do aglomeratów, koagulaty nie są stabilne na sucho. Mają postać żelu, płatków lub galaretki i występują w cieczach. Reagują wrażliwie na ścinanie i ciśnienie. Naprężenia mechaniczne mogą zniszczyć ich mechanizmy wiążące. Koagulaty zawsze zawierają dużą ilość cieczy. Ich struktura jest luźna i niestabilna. Istnieją jednak również koagulaty, które powstają w wyniku ścinania w cieczach, na przykład gdy wyłaniają się z dyszy wysokociśnieniowej. Może to prowadzić do powstawania żeli.

Koagulacja odgrywa również rolę w inżynierii bioprocesowej. Procesy fermentacji w przemyśle farmaceutycznym mogą prowadzić do powstawania bardzo lepkich koagulatów w kadziach fermentacyjnych. Z drugiej strony, w inżynierii procesów spożywczych koagulacja jest wykorzystywana w szczególności, na przykład w produkcji sera lub tofu. W tym przypadku denaturacja białek prowadzi do powstania matrycy przypominającej żel. Pod koniec procesu fermentacji może powstać lepka, niejednorodna masa.

Klasycznym przykładem jest koagulacja mleka. Zakwaszenie lub enzymy podpuszczki denaturują białka mleka. Kazeina wytrąca się i tworzy galaretowatą masę, tzw. skrzep. Inne techniczne zastosowania koagulacji obejmują Technologia wody i ścieków, przemysł chemiczny i biofarmaceutyczny.

Koagulacja występuje również w układach koloidalnych. Dodanie elektrolitów neutralizuje ładunek powierzchniowy cząstek. Powoduje to destabilizację podwójnej warstwy elektrycznej. Cząstki łączą się w płatki, które można następnie oddzielić poprzez sedymentację, filtrację lub wirowanie.